کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای در آستانه سومین سالگرد قتل حکومتی بکتاش آبتین، شاعر و مستندساز اعلام کرد که برای بزرگداشت یاد تابناک و پایدار «ستم‌کشته راه آزادی»، سه‌شنبه ۱۸ دی مزار او را در آرامستان «امام‌زاده عبدالله شهرری» گلباران می‌کنیم.
کانون نویسندگان در بیانیه خود قتل آبتین که ۱۸ دی ۱۴۰۰ در پی کوتاهی مقام‌های زندان در درمان و انتقال دیرهنگام به بیمارستان جان باخت را «جنایت عمدی حکومتی» خواند.
این بیانیه با تاکید بر اینکه پرونده جنایت آشکاری که به مرگ آبتین انجامید، همچنان گشوده است، نوشت این پرونده هرگز مشمول مرور زمان نخواهد شد مگر آن که آمران و عاملان این جنایت و همه جنایات سیاسی سالیان اخیر به پای میز محاکمه کشیده شوند.
نویسندگان صادرکننده این بیانیه که خود را دادخواهان بکتاش آبتین معرفی کرده‌اند، در بخشی از این بیانیه نوشته‌اند: «پیمان بسته‌ایم که آنچه در توان داریم به کار آوریم تا داد این جان شعله‌ور را چنان که شایسته اوست بستانیم.»
بکتاش آبتین از اعضای هیات دبیران کانون نویسندگان ایران بود که پنجم مهرماه ۱۳۹۹ در اوج شیوع کرونا از سوی قوه قضاییه جمهوری اسلامی برای تحمل شش سال حبس احضار و به زندان اوین منتقل شد.
اتهام آبتین در حکم دادگاه انقلاب «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و مصادیق این اتهامات «انتشار نشریه داخلی کانون، مشارکت در تدوین کتاب تاریخچه کانون و صدور بیانیه‌ها و حضور در مراسم سالگرد محمدجعفر پوینده، محمد مختاری و احمد شاملو» عنوان شد.
او مدتی بعد در زندان اوین به کرونا مبتلا شد و در ۱۸ دی‌ماه ۱۴۰۰ در پی کوتاهی مقام‌های زندان در درمان و انتقال دیرهنگام به بیمارستان جان باخت.
کانون نویسندگان ایران در بیانیه تازه خود نوشت: «به هر وسیله‌ای چنگ انداختند تا او را رام کنند، حتی دست به دامن صاحبخانه‌اش شدند تا او را از خانه و کاشانه‌اش بیرون برانند، و چون تیغ‌شان نبرید روانه‌ی زندان‌ا‌ش کردند.»
این بیانیه با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی، آبتین را در دوره «کرونا» و با وجود ابتلا به بیماری زمینه‌ای «آپنه تنفسی»، زندانی کرد، افزود: «فرصت طلایی را مغتنم شمردند و تا توانستند در رساندن او به بیمارستان و درمان و دارو به‌عمد کوتاهی کردند تا آن که کار از کار گذشت و پیکر نیمه‌جان او را تحویل خانواده‌اش دادند و سرانجام شد آنچه شد.»
پس از قتل حکومتی بکتاش آبتین، چندین سازمان حقوق بشری با اشاره به عدم رسیدگی پزشکی به او در زندان، جمهوری اسلامی را مسئول جان باختن این شاعر معرفی کردند و مرگ او را قتل حکومتی نامیدند.
تصویر این عضو کانون نویسندگان ایران روی تخت بیمارستان با لباس راه‌‌راه زندان و پاهایی که با زنجیر بسته شده بود، واکنش‌های بسیاری به دنبال داشت و محمد رسول‌اف، فیلمساز ایرانی در توضیح آن نوشت: «شاعر را با پابند زمخت فلزی به تخت بیمارستان بسته‌اند.»