محمد رئیسزاده، رییس سازمان نظام پزشکی با گلایه از تعرفه پایین ویزیت پزشکان گفت ۳۰ هزار پزشک عمومی در کشور تمایلی به انجام کار پزشکی یا ادامه تحصیل و دریافت تخصص ندارند.
رئیسزاده با اشاره به تعیین تعرفه سالانه برای پزشکان، گفت یکی از مشکلات اصلی، تعرفههای بسیار پایین و غیرقابلقبول برای ویزیت پزشکان عمومی است. به عنوان مثال، یک پزشک عمومی در تهران با ویزیت ۱۲۰ هزار تومان نمیتواند مطب خود را دایر کند.
همین مقام صنفی، چهارم دیماه سال ۱۴۰۲ با انتقاد عدم تعیین هزینه تمام شده ویزیت پزشکی در کشور گفته بود: «اگر نمیتوانند بگویند هزینه تمام شده یک ویزیت در کشور چقدر است، یعنی محاسبه نشده است.»
صنف پزشکان، تعرفههای تعیین شده برای خدمات پزشکی را هماهنگ با افزایش نرخ تورم نمیدانند و به آن معترض هستند.
فروردین ۱۴۰۳، هیات دولت، افزایش ۳۵ درصدی تعرفههای پزشکی را مصوب کرد که با اعتراض شدید گروهها و انجمنهای پزشکی روبرو شد.
سعید کریمی، معاون وقت درمان وزارت بهداشت، هجدهم فروردین ماه ۱۴۰۳ گفت دستمزد پزشکان در بخش خصوصی از ۳۶ هزار تومان در سال ۱۳۹۰ حدود ۷۰ هزار تومان در سال ۱۴۰۲ رسیده است؛ یعنی طی ۱۲ سال به اندازه دو برابر هم رشد نکرده است، در حالیکه حداقل حقوق سایر گروهها از سال ۱۳۹۰ تا سال ۱۴۰۲ بیش از ۱۰ برابر افزایش یافته است.
پیش از این، نهم دیماه ۱۴۰۳، جلیل حسینی، معاون آموزشی وزارت بهداشت تاکید کرده بود در کشور کمبود پزشک وجود ندارد، مشکل این است که ۳۰ هزار پزشک عمومی فعالیت پزشکی ندارند و باید آنها را متقاعد کرد در مناطقی که به آنها نیاز است، مشغول به کار شوند.
دهم دیماه ۱۴۰۳، رئیس دانشگاه علوم پزشکی قزوین با اشاره به کمبود پزشک در این استان گفت دریافت حقوق و مزایای پایین پزشکان در بخش دولتی نسبت به بخش خصوصی و پایین بودن نرخ تعرفهها در این مراکز علت اصلی کمبود پزشک در قزوین است.